به گزارش گیتا صادق زیبا کلام استاد دانشگاه تهران در نامه ای نسبت به بازنشستگی اجباری اش اعتراض کرده و گفته : چه کسی از صلاحیت بیشتری در تشخیص فرارسیدن زمان بازنشستگی یک استاد برخوردار است؟ همکاران وی، گروه آموزشی، تحقیقات، تالیفات، مقالات و شاگردان وی و یا به جای همه این ها وزارت علوم و شورایعالی انقلاب فرهنگی می‌بایستی رای دهند؟ نهادهایی که نگاهشان به دانشگاه و آموزش عالی تحت تاثیر باورهای ایدئولوژیکشان است تا علم و دانش؟ آیا در تصمیم به بازنشستگی صادق زیباکلام و صادق زیباکلام‌ها کوچک‌ترین استعلام و نظرخواهی از دانشکده‌هایی که سال‌ها با آن‌ها همکاری داشته‌اند گرفتید؟
به دنبال خبر بازنشستگی زیبا کلام روزنامه اعتماد مصاحبه ای را با ایشان انجام داده است که در ذیل می خوانید:
بیشتر بخوانید:
بخشی از این مصاحبه را می خوانید:
شغل ديگري به جز تدريس در دانشگاه داريد؟
خير؛ برخلاف همه در جمهوري اسلامي كه دوست دارند بگويند مستضعف هستيم، از طرف خانواده پدري و مادري بسيار ثروتمندم و اگر حقوق دانشگاه را هم نگيرم، با فرزندانم تا آخر عمر مي‌توانيم خيلي راحت زندگي كنيم.
چند سال تدريس كرديد؟
٢٥ سال دانشكده حقوق، چند سال دانشكده فني و ٧ سالي هم مرخصي بدون حقوق براي دكترا گرفته بودم. من استاد تمام هستم و قرار بود كه با استاد تمام منعطف‌تر برخورد شود. در دوران آقاي احمدي‌نژاد كه خيلي از اساتيد را به دلايل سياسي بازنشسته كردند، چنين بحثي مطرح بود.
بعد از بازنشستگي مي‌توانيد از اتاق‌تان در دانشگاه استفاده كنيد؟
بله؛ اتاقم را مي‌گيرند و از همين الان غصه قاب‌هايم را گرفته‌ام. چون قاب‌هايي كه در اتاق من است، بخشي از تاريخ ايران است. من معتقدم اصلح‌ترين مرجع براي تشخيص بازنشستگي گروه‌هاي آموزشي هستند.
شكايت مي‌كنيد؟
اگر گروه علوم سياسي بگويد من توانمندي ندارم، من مي‌روم و پشت سرم را نگاه نمي‌كنم. اما در صورتي كه گروه علوم سياسي بر توانايي تدريس من اذعان كند، اعتراض قانوني به تصميم رييس دانشگاه خواهم كرد.
منبع: خبرگزاری گیتا
انتهای پیام/
