دکتر میلاد منصوری: در فتنه اگر هیچ کس نماند، تو حبیب ابن مظاهر امام وقتت باش

حبیب بن مظاهر در کوفه چه اقداماتی انجام داد؟

حبیب در شهر کوفه در زمانی که کوفیان مشتاق آمدن امام حسین (ع) بودند، به ایشان نامه نوشت و از مسلم بن عقیل حمایت کرد. وی امان نامه فتنه گران (دشمنان اصل اسلام) را مبنی بر ترک امام حسین (ع) رد کرد.

نامه حبیب به امام حسین (ع) و حمایت از مسلم بن عقیل

حبیب بن مظاهر از دسته کسانی بود که پس از مرگ معاویه از بیعت با یزید خودداری کرد و در کوفه توسط کوفیان دیگر به امام حسین (ع) نامه نوشتند و از ایشان دعوت کردند تا به کوفه بیایند تا با رهبری ایشان بر ضد امویان قیام کنند. پس از آن که امام حسین (ع)، مسلم را به کوفه فرستادند تا شرایط آن جا را بررسی کند، مختار و حبیب از جمله کسانی بودند که او را همراهی کردند تا از مردم بیعت بگیرد. با حکومت ابن زیاد در کوفه و سخت گیری او نسبت به مردم، بیعت شکست و کوفیان از هم گسستند و در این حین مسلم بن عقیل به شهادت رسید اما قبیله بنی اسد در این زمان بود که با حفاظت پنهانی از مسلم و حبیب کمک زیادی کردند. در نهایت با آگاهی امام حسین (ع) از شهادت مسلم، طی نامه‌ای از حبیب دعوت کردند که ایشان را یاری کند. حبیب بن مظاهر به طوری پنهانی خودش را از کوفه به سوی امام حسین (ع) رساند و در هفتم محرم توانست به کاروان امام حسین (ع) در کربلا بپیوندد.

رد کردن امان نامه دشمن توسط حبیب بن مظاهر

هنگامی که حبیب بن مظاهر به کاروان کربلا پیوست، دشمن به او و دیگر یاران امام حسین (ع) گفت که اگر بخواهند در این مسیر زنده بمانند باید از همراهی امام حسین (ع) کناره گیری کنند و امان نامه بگیرند. حبیب بن مظاهر و چندین تن از یاران امام (ع) از گرفتن امان نامه ممانعت کردند. با افزایش لشکر عمر بن سعد، حبیب بن مظاهر به سمت امام حسین (ع) راهی شد تا با کسب اجازه از ایشان به سوی قبیله بنی اسد برود و از آنها تقاضای یاری کند. در میان سخنرانی‌های حبیب برای قبیله‌اش پاسخ‌های مثبتی آمد که نخستین آنها را عبدالله بن بشر به حبیب بن مظاهر داد. پس از آن حبیب با چند تن قصد اضافه شدن به لشکر امام حسین (ع) را داشتند اما عمر سعد با سپاهیانش مانع پیوستن آنها شدند.

حضور حبیب بن مظاهر در واقعه کربلا

امام حسین (ع) رهبری قلب سپاه را به برادرشان، حضرت ابوالفضل (ع) سپردند. سپس به تقسیم دو جناح چپ و راست پرداختند. ایشان مسئولیت جناح چپ را به زهیر و جناح راست را به حبیب بن مظاهر سپردند. هنگامی که قبل از نماز ظهر عاشورا، سپاه دشمن به رجزخوانی مشغول شده بود و از زهیر و حبیب خواست که به میدان بروند اما امام حسین (ع) به آنها اجازه ندادند. سپس به نماز ظهر عاشورا پرداختند. در این میان امام حسین (ع) خواستند که از دشمن بخواهند صبر کنند تا نماز اقامه کنند اما دشمن با سزا گویی خشم حبیب را برانگیخت. در این میان حبیب با چند تن از دشمن درگیر شد و آنها را کشت.

شهادت حبیب بن مظاهر اسدی

پس از نماز ظهر عاشورا و در حالی که بسیار به نماز امام حسین (ع) تیر اندازی و اهانت شد، حبیب بن مظاهر در میدان رجز های زیادی برای دشمنان خواند. در این میان ۶۲ نفر از نیروهای دشمن به دست او کشته شدند اما در همین حین با وجود جنگ قهرمانانه حبیب، بدیل بن صریم عقفانی یکی از نیروهای دشمن به حبیب بن مظاهر حمله کرد و با شمشیر خود بر فرق او زد. در این میان یکی دیگر از نیروهای دشمن با نیزه به او حمله کرد و بنابراین حبیب از اسب به زمین افتاد. پس از آن بدیل بن صریم سر او را از تن جدا کرد. البته در سال‌های بعد که قاسم، پسر حبیب بن مظاهر بزرگ‌تر شد توانست انتقام پدر خود را بگیرد بنابراین ابن صریم را کشت.

آرامگاه حبیب بن مظاهر اسدی

شهدای کربلا توسط قبیله بنی اسد دفن شدند و هم اکنون در رواق جنونی حرم امام حسین (ع) مرقد این یار وفادار با ضریح نقره‌ای رنگ به چشم می‌خورد. سر حبیب بن مظاهر در کنار سر حضرت عباس (ع) و حضرت علی اکبر (ع) در حرم امام حسین (ع) به خاک سپرده شده است. نام حبیب بن مظاهر در زیارت‌های مختلفی از جمله دو زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به چشم می‌خورد.

تحلیلیه: دکتر میلاد منصوری، متخصص علوم سیاسی و روابط بین الملل، نویسنده، پژوهشگر و محقق، استاد دانشگاه

انتهای خبر