طی یک مصاحبه با دکتر میلاد منصوری؛ اهداف نظام سرمایه داری (وابستگی یکجانبه) آمریکایی: برای وابسته کردن حکومت ها به نظام آمریکایی، با هر ابزاری مثل ویترین رسانه(رفاه دروغین و آزادی دروغین) و... نفرت اجتماعی نسبت به حکومت ها را پدید می آورند و عده ای حکومتی را در رقابت فساد سیاسی و اقتصادی دچار می کنند، نتیجتا حکومت ها برای بقا، چاره ای جز وابستگی به نظام آمریکایی نداشته باشند
آمریکا و نظام سرمایه داریه آمریکایی تمام سعی خود را با هر ابزار و حتی کشف و ارائه ابزارهای جدید انجام می دهد تا میزان انشقاق بین ملت و حکومت ها ازدیاد یابد و حکومت ها را در مرحله ای قرار می دهد، که حکومت برای بقا و جلب رضایت مردم اش چاره ای جز سازش با نظام امریکایی نداشته باشد.
ابزارهایی که نظام امریکایی به ملت ها ارائه می دهد، اعم از رسانه و مطبوعات و تبلیغات قدرت اقتدار نظام سرمایه داری آمریکایی و راحتی و رفاه و آزادی انسان هاست با توجه به ابزارهایش مثل ماهواره و شبکه های اجتماعی وغیره. در این مرحله ملت ها مجذوب این ویترین خدماتی می شوند.
در عین حال که نظام سرمایه داری آمریکایی مشغول تحریک ملت ها می شود، حال با برنامه ای دقیق تر سعی در منحرف کردن حکومت ها دارد، که در این نقطه از مهره های نفوذی وغیره استفاده می کند تا افراد داخل حکومت برای رسیدن به قدرت اقتصادی و سیاسی مجبور به رقابت های شدیدی دچار شوند که در ادامه ی این مسیر از قبل زمینه ها برای فساد سیاسی و اقتصادی هموار و سهل می شود. در این برهه در داخل حکومت ها عده ای به فساد سیاسی و اقتصادی می پردازند.
در نتیجه اعتراضات مردمی علیه حکومت ها شکل می گیرد و روز به روز دامنه ی وسیع تری میابد.
بعد از اعتراضات شدید ملت ها علیه حکومت ها، نتیجتا حکومت ها با مطالبات خاص از جانب ملتشان مواجه می شوند، یعنی برای جبران خلاهای سیاسی و اقتصادی که از جانب عده ای از سیاستمداران و تجار که با تحریک نفوذی های نظام ساختاری جهانی آمریکایی پدید آمده و همچنین حکومت ها برای احیای مطالبات خاص ملتشان(که شکل مطالبات از نظام سرمایه داری را دارد)، برای جبران این مسائل چاره ای جز همکاری با نظام سرمایه داری آمریکایی (نظام وابستگی یکجانبه) ندارند.
دو نوع از پولتیک های آمریکایی :
1- در نظام های دوست خود: سیاستمداران نخبه و جوانان نخبه عالم سیاست و اقتصاد را دشمن خود خطاب می کند، ساده لوح های سیاسی را دوست خود خطاب می کنند.
2- در نظام های دشمن خود: سیاست مداران نخبه و جوانان نخبه عالم سیاست و اقتصاد را دوست خود خطاب می کند، ساده لوح های سیاسی را دشمن خود خطاب می کند.
نکته: البته بعضی اوقات، نظام هژمونی استعماری سرمایه داری(وابستگی یکجانبه) آمریکایی، برای اجرا برنامه های خود ممکن است دو پولتیک فوق را در افرادی معدود جابجا عمل کند، و این حکومت ها هستند که باید مسلط به بازی صفحه شطرنج بازی جهانی نظام آمریکایی باشند و این محقق نخواهد شد جز با حضور نخبگان جوان.
انتهای مصاحبه/
