یک دانشیار می‌گوید: یکی از بهترین روش‌ها برای جلوگیری از غلط‌نویسی و کمک به زبان فارسی این است که از سلبریتی‌ها که دنبال‌کنندگان زیادی در صفحات مجازی‌شان دارند بخواهیم تا به نهضت «غلط ننویسیم» ملحق شوند و هم خودشان درست بنویسند و هم با ویدوئوهایی درست‌نویسی را رواج دهند.
بهروز محمودی بختیاری - زبان‌شناس و دانشیار پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران - در گفت‌وگو با گیتا، با بیان اینکه شبکه‌های اجتماعی امروزه اصلی‌ترین رسانه‌های جوانان هستند، گفت: جوانان ما خیلی تلویزیون نگاه نمی‌کنند و رسانه مکتوب‌شان شبکه‌های اجتماعی هستند؛ در نتیجه غلط‌نویسی در این فضا تاثیر زیادی در غلط‌نویسی‌های رایج دارد. اگر کسی خصوصا سلبریتی‌ها شکل درست کلمه‌ای را نمی‌دانند بهتر است از کلمه دیگری استفاده کنند تا غلط‌نویسی را رواج ندهند.
محمودی بختیاری در حالی‌که غلط‌نویسی‌ها را در درازمدت باعث قطع شدن ارتباط ما با مستندات قدیمی‌مان دانست، بیان کرد: این غلط‌نویسی‌ها چون طبق مصوبات فرهنگستان نیستند و با هماهنگی صورت نگرفته‌اند برای زبان فارسی آسیب‌زننده هستند و در درازمدت باعث قطع شدن ارتباط ما با متون کهن و قدیمی‌مان می‌شوند.
او سپس با بیان اینکه غلط‌نویسی و داشتن غلط املایی از اولین رخدادهای غلطی است که در جامعه به چشم می‌خورد گفت: خیلی از جوانان تلاش می‌کنند فارسی گفتاری بنویسند و چون نمی‌دانند فارسی گفتاری را چطور باید بنویسند، غلط‌های املایی زیادی دارند؛ مثلا «که» را به صورت «ک» می‌نویسند.
محمودی بختیاری در ادامه افزود: مگر اینکه فرهنگستان قرار بگذارد و همانند زمانی که ما «تهران» را «طهران» می‌نوشتیم، نوشتار برخی کلمات با نظر فرهنگستان تغییر کند و به آموزش و پرورش و رسانه‌ها هم ابلاغ شود تا همه یک‌دست بنویسند؛ در غیر این صورت یک تشتت و آشفتگی به وجود می‌آید که هیچ جای دنیا قابل قبول نیست.
او سپس درباره نقش فرهنگستان زبان و ادب فارسی در پیشگیری از ترویج غلط‌نویسی گفت: مشکل این‌جاست که مصوبات فرهنگستان هیچ وقت به اندازه کافی اجرایی نمی‌شود؛ به طور مثال وزارت ارشاد یا آموزش و پرورش که بدنه دولت هستند زیر بار رعایت مصوبات فرهنگستان نمی‌روند و این اصل مشکل ماست.
این زبان‌شناس افزود: ما فرهنگستان را جدی نمی‌گیریم و با آن شوخی می‌کنیم؛ حتی آن را دست می‌اندازیم. تا وقتی یک نهاد تصمیم‌گیر و قانون‌گذار این‌طور مورد تمسخر است نمی‌شود به حل شدن این مشکلات امیدی داشت. هر چند که در فرهنگستان هم متاسفانه اتلاف وقت، انرژی و سرمایه کم نیست ولی ماجرا این است که به هر حال فرهنگستان هر کشوری همانند هر جای دنیا تعیین‌کننده است و باید محترم واقع شود و به آن همانند قانون احترام بگذاریم.
منبع : خبرگزاری گیتا
انتهای پیام/
