سرانجام پرده جهالت از دیدگان بنی اسرائیل برداشته شد و آنها راه هدایت و رستگار را در دعوت موسی یافتند و به این منظور متوجه رسالت او شدند و در جستجوی رحمت، نزد وی شتافتند. زیرا بنی اسرائیل سالهای متمادی با فقر و ذلت و در بردگی فرعون روزگار گذرانده بودند و در این مدت عذابها و شکنجه های بسیاری را تحمل کرده بودند.

با شکوفایی ایمان در بنی اسرائیل، آیات حق در برابر آنها مانند روز روشن شد و در حمایت موسی و بدون توجه به تهدید فرعون، آماده هجرت و خروج از مصر شدند.

با غروب آفتاب، قوم بنی اسرائیل در جستجوی سعادت و سلامت و دوری از ستمگران از سرزمین مصر خارج و به سمت بیت المقدس رهسپار شدند. ترس از جان و بیم تعقیب بر شتاب حرکت بنی اسرائیل می افزود و نور ایمان مسیر آنها را روشن می ساخت، تا اینکه سرزمین خشک مصر را پشت سر گذاشتند و ناگهان خود را در مقابل دریایی ژرف و عمیق یافتند که سد بزرگی بر سر راهشان محسوب می شد، لذا وحشت و هراس وجود آنها را فراگرفت زیرا بیم تعقیب سربازان فرعون را داشتند و از ادامه مسیر نیز ناامید بودند.

بیم و اضطراب بر آنان سایه افکند و ترس وجودشان را فراگرفت، زیرا فرعون بنی اسرائیل را بردگان سرکش و فراری می دانست که از انجام خدمت سرباز زده اند و سربازان پیاده و سواره خود را برای دستگیری، به تعقیب آنها فرستاده است و هر لحظه بیم آن می رود که فرارسند و بنی اسرائیل را مورد حمله و هجوم قرار دهند.

شدت ناراحتی و هراس از رسیدن سربازان فرعون جان به لب بنی اسرائیل رسانده بود که ناگهان پیشاهنگان لشکر فرعون از دور پدیدار شدند. در این هنگامه سخت فریاد و ناله ای دردناک به همراه موجی از یأس و استمداد فضا را پر کرد و صاحب این ناله و فریاد یوشع فرزند نون از قوم بنی اسرائیل بود.

وی گفت: ای حکیم خدا تدبیرت چیست؟ طوفان حوادث ما را تهدید می کند! دریا در پیش روی ما و دشمن پشت سر ماست، چاره ای غیر از مرگ و مفری غیر از هلاکت نداریم.

موسی پاسخ داد: من مأمور شده ام به دریا بزنم و شاید بزودی دستور دیگری در اجرای آن برسد، چراغ امید در دل قوم روشن شد ولی لحظاتی بعد دوباره شدت بیم و هراس به مانند طوفانی نور امید را در دل آنها خاموش کرد. امید پیروزی و آسایش از صفحه دل آنان پاک شد و خود را تسلیم قضای الهی نمودند و از ظلم ستمگران به درگاه خداوند رحیم پناه بردند.

 

 

 

 

تحلیلیه: دکتر میلاد منصوری، مدرس، نویسنده، محقق و پژوهشگر، متخصص علوم سیاسی و روابط بین الملل

انتهای متن